Z nutką brązu. Drucikowe łyżwy. Zimowa zupa Pascala.

Święta miały być z nutką brązu...

Na tle jasnych ścian jedyny ciemny akcent koloru gorzkiej czekolady miały stanowić boczne zasłonki, poduszki i obrusik. Ściany nadal są takie jak widać, i nic już na to nie poradzę :(

Z kwaśną miną przystąpiłam do ukończenia wcześniej zaplanowanej wizji, a mianowicie do uszycia czterech poszewek. Materiał leżał chyba od wakacji, od kiedy poszyłam komplety zasłon. Ponieważ jest delikatny, półprzepuszczalny światło, musiałam szyć poszewki z podwójnie złożonej tkaniny. Matko jedyna co ja nerwów przy tym zjadłam! Materiał śliski, lejący. Co 5cm kolejna szpilka do ujarzmienia niesfornego skrawka. Całe sobotnie popołudnie przesiedziałam przy maszynie, a nie powiem abyśmy darzyły się wzajemną sympatią, więc wcale nie było miło...

Ta...wszystko byłoby dobrze, tylko teraz te moje „nutki brązu” gubią się na tle „przeuroczych” ceglanych ścian.

Już nic więcej w tym temacie nie powiem, bo z każdą chwilą coraz bardziej czuję się zdołowana. Koniec.

Na poprawę nastroju „wydrucikowałam” sobie wieczorkiem komplet łyżew. Swoich ślicznych białych figurówek niestety już nie mam i nawet nie wiem gdzie się podziały? Ale teraz, przy obecnych zimach i tak na niewiele by się zdały :(

W zeszłym roku był u mnie śnieg, a jakże, tydzień czasu! I po zimie. Mieszkam w takim paskudnym rejonie określanym „niecką klimatyczną”, gdzie jakiekolwiek opady graniczą niemal z cudem. Latem, w upały wszyscy wypatrują deszczu, a zimą czekamy na śnieg, jak na zbawienie. Jedynie jesień jest „łaskawa”...raczy nas pluchą każdego niemal dnia ;)

I taki właśnie obrazek mam za oknami.

Widok zza szyby :(

Biedna, zmokła "kura" :(

Jestem z tych, co to, jak kilka dni dobrej zupki nie zjedzą, chodzą jak naćpani szukając dziury w całym ;)

I właśnie w niedzielę rozmyślając nad poniedziałkowym obiadem wpadł mi w ucho przepis Pascala na „Zimową zupę”. Jest tak prosta, że nawet nie musiałam zapisywać na kartce składników. Podaję zatem przepis na już sprawdzoną, naprawdę dobrą, gęstą i bardzo treściwą zupę zimową:

0,5-0,8 kg boczku (w zależności od wielkości garnka)

2 duże pory

2-4 kostki rosołowe (w zależności od wielkości garnka)

4 duże marchewki

przecier pomidorowy

2 puszki białej fasolki

100-200gr makaronu

20dkg parmezanu (lub innego sera żółtego twardego)

Boczek pokroić w paseczki. Wrzucić do garna, w którym będziemy gotować zupę. Na lekkim ogniu wytapiać, mieszając. W tym czasie kroimy por i marchew na plasterki. Por dodajemy do wytopionego boczku i całość przysmażamy do momentu, aż warzywo wchłonie cały wytopiony tłuszcz. Zalewamy przygotowanym bulionem z kostek rosołowych. Dodajemy pokrojoną marchew i przecier pomidorowy. Gotujemy na małym ogniu pod przykryciem do miękkości warzyw. Pod koniec wsypujemy makaron i fasolkę białą i zostawiamy na ogniu do momentu ugotowania makaronu.

Na koniec rozdrabniamy na drobniutko (tarka, malakser, blender) ser żółty i dosyć grubą warstewką posypujemy zupę wlaną już na talerz... Pycha :)

Ja użyłam górnych wskazań proporcji na garnek 5-litrowy, gdyż zawsze gotuję zupę na dwa dni.

Skuście się dziewczyny, jest smaczna i prosta. Z pewnością miłośniczkom zup, przypadnie do gustu :)

Nie pozostaje mi nic innego, jak życzyć smacznego!
-     -     -     -     -     -     -     -     -     -     -     -     -     -     -     - 
Kolejny post poświęcę wyróżnieniom, które otrzymałam od przemiłych koleżanek, i które przekażę dalej dla wspaniałych, wartościowych i twórczych duszyczek.
Do następnego razu!
Dbajcie o zdrowie kochane!
Ja ostatnio nie czuję się dobrze :(

**************************************************