Malowanko - wybielanko :)

Od jakiegoś już czasu prześladowała mnie wizja farby i pędzla :)

Chciałam „rozjaśnić” moje „graty”, które kupiłam na przełomie ostatnich dwóch lat na targu staroci. W oryginale były żeliwne, cynowe i mosiężne. Te ostatnie od razu poszły pod spray i nadałam im kolor oksydowanego srebra.

Ostatnio jednak część moich „zbiorów” zapragnęłam rozjaśnić. Ale po pierwsze, nie wszystkie, gdyż nie chcę uzyskać efektu monokolorystyki we wnętrzu. A po drugie nie może to być czysty odcień bieli. Za wzór posłużył mi krzyż po babci, który nie tak dawno został przeze mnie odnowiony i pomalowany szybkoschnącą, akrylową farbą Dekoral w odcieniu szarej platynowej bieli.

Weekend był dla mnie pracowitym czasem. W ruch poszedł drobnoziarnisty papier ścierny do metalu i środek odtłuszczający. Potem już tylko sama przyjemność – malowanie :)

Było tego trochę, gdyż nowy kolor nadałam łącznie 15 przedmiotom.

Od razu zrobiło się jaśniej! :)

I dobry nastrój pojawił się jak dotknięciem czarodziejskiej różdżki, bo teraz gdzie nie spojrzę, tam widzę nowe, choć stare ;))

A chyba nic nie poprawia lepiej humorku domatorce, jak nowinki we wnętrzu, zwłaszcza, gdy są własnoręcznie wykonane.

Oto efekty:

Z całej kolekcji dzisiejszych przedmiotów tylko te dwa, identyczne lustra nie pochodzą z targu staroci.

Kupiłam je w zeszłym roku na „A”.Są bardzo ciężkie, żeliwne.

Zakupiłam je w kolorze ciemnobrązowo – czarnym i od początku wiedziałam, że je przemaluję.

Widoczna na zdjęciu „kolumienka z blatem” to stary metalowy kwietnik, do którego przez długi czas poszukiwałam coś w rodzaju blatu. W zeszłym roku na targu wypatrzyłam bardzo ciężki, żeliwny, stary zegar. Oczywiście już nie był na chodzie, ale oczyma wyobraźni wiedziałam, że będzie idealny jako taca, lub blat do mojego „stoliczka”. Nie myliłam się, wpasował się w średnicę obręczy kwietnika idealnie.

Ten metalowy koszyczek był pierwotnie prawdopodobnie małym łóżeczkiem dla lalki. Tak przynajmniej twierdził starszy pan, od którego go kupiłam. U mnie znalazł całkiem inne zastosowanie :)

W sąsiedztwie krzyża, cynowy wazon i mały świecznik w formie kaganka. Świecznik był bardzo sfatygowany. Miał liczne „rany” i zadrapania, które zgubiły się pod warstwą farby. Obecnie, zamiast świeczki, mieści całą garść szklanych kamyczków.

Metalowa lampka na świeczkę, która oryginalnie była pokryta kolorem ciemnoszarym, a ozdobne kuleczki pomalowane były na złoto... :(

Oczywiście koraliki to już moja sprawka. Z czasem wymienię je na przeźroczyste lu białe. Czarne do tej kolorystyki mniej pasują.

Obok ciężki, żeliwny świecznik, który sprezentował mi syn w zeszłym roku na dzień matki. Oczywiście idąc przykładem mamy, zakupił go na starociach :)

Ulubiona lampka – świecznik wygrzebana na starociach. Dorobiłam do niej jedynie koralikowy abażurek. Roztacza wokół siebie niesamowite światło, które przedziera się poprzez wiszące paciorki.

Cynowy, niewielki świecznik na grube świece, dla którego znalazłam dwa zastosowania. Odwrócony bowiem tworzy coś na kształt kielicha, do którego wkładam różne ozdóbki.

Żeliwny, ciężki wazon i mosiężne słoneczko.

Wazon był już raz przeze mnie malowany na kolor oksydowanego srebra. Teraz, w jasnej szacie, prezentuje się jakby...odświętnie ;)

Mosiężne słoneczko mam od wielu lat. Jest to świecznik, którego płomień świecy przechodzi dokładnie przez środek szkła, delikatnie rozświetlając metalowe „promyki”. Wprowadza bardzo fajny, romantyczny nastrój wieczorową porą ;))

Ten post był kilometrowy!

Kolejny będzie krótszy, obiecuję :)

Napiszę coś o malowaniu spray'em.

Trzymajcie się zdrowo!

Moc pozdrowień zostawiam dla wszystkich moich gości :) 

**************************************************