Pół żartem, pół serio o czubku :) W poszukiwaniu choinki.

Mój chłopina zbuntował się!

I rzekł: „zniosę drucikową choinkę, zniosę te wszystkie ozdoby z drutu, mogę spać na drutach i jeść z drutu, ale na choince musi być najprawdziwszy „czubek”, taki jaki pamiętam z dzieciństwa, a nie jakaś druciana gwiazda!” …

Ups! I mamy problem...

W końcu poszliśmy na kompromis; jeden dzień druciany szpic, drugi prawdziwy „czubek” i tak na przemian.

Poszliśmy więc dzisiaj do miasta w poszukiwaniu tego czubka.

Po drodze mijaliśmy różne czubki: jeden biegł w samej bluzce środkiem ulicy w spodniach, które ledwie trzymały się kupy (k=d) i krzyczał na całe gardło: „E! No chodź tu! Zaraz Ci wpier....., ty zasr...., popier...... gnoju!” Ups! Co za wyszukane słownictwo...

Drugi czubek szedł w stroju moro z zarzuconymi wędkami na ramieniu. Kierował się prosto w stronę rzeki Odry, przy której położone jest moje osiedle. Chyba poszedł po rybki na Wigilię...

Trzeci z napotkanych czubków był chyba...najfajniejszy, bo bardzo przypominał Mikołaja :) Stał pod sklepem z napojami wyskokowymi, nos miał tak samo czerwony jak renifer Rudolf. Zerkał przez szybkę i mocno zdziwionym, oraz radosnym głosem wykrzykiwał: „Ho, ho ho, w tym roku nawet tańsze winko jest w odświętnej szacie!” Prosty chłopina, a jak potrafił dostrzec uroki świąt... :)

Kurcze, tyle czubków, a żaden nie pasuje do naszej choinki :(

W końcu, po długim szukaniu, węszeniu i tropieniu znaleźliśmy jakieś czubki, ale te z kolei nie pasowały kolorem do wystroju naszego drzewka. Wygląda na to, że jednak będziemy zmuszeni zadowolić się moją drucianą gwiazdą :) Teraz twierdzę, że wcale nie trzeba było aż tak długo szukać, by trafić na odpowiedni czubek... Wszak każdy z nas ma w sobie małą cząsteczkę „czubka” ;)) Faceci, na przykład wtedy, gdy oglądają z kolegami mecz przy kuflach z piwem, a my – kobiety, jak trafimy na bezcenny grat na targu staroci ;) Ot, takie małe, niegroźne czubusie :)

A teraz już poważnie.

Choinka.

No właśnie, choinka...

Było ich tak dużo, że nie wiedziałam którą wybrać.

Szaleństwo przedświątecznych zakupów dopadło wszystkich. Tyle ludzi ile dzisiaj było w moim małym miasteczku w Rynku i na targu, to moje oczy jeszcze nie widziały! A wszyscy jak zahipnotyzowani kupowali ten sam towar: choinki, karpie, ozdoby i światełka.

Wybrałam w końcu moje drzewko. Moje wyczekiwane, wytęsknione żywe drzewko! W dodatku udało mi się kupić w donicy, tak jak chciałam, by na wiosnę zwrócić mu wolność w mamy ogródku.

Moja piękna pani, jeszcze w osłonce siateczkowej

Przy okazji kupiłam pudełko bombek w kolorach odcieni drutów.
Te skromne 9 sztuk, będą jedynymi bombkami na tegorocznej choince.

W metrażu zakupiłam trzy rodzaje materiałowych, usztywnianych wstążek.
Zrobiłam z nich przy pomocy drutu kokardki na drzewko. Wyszło po 6 szt, łącznie 18.

I jeszcze kolejne akrylowe zawieszki...

 Piękne, duże, nie mogłam się im oprzeć.
 Mam straszną słabość do akrylowych cacek.
Zawieszam je z lubością i upodobaniem przy wszelkich możliwych przedmiotach.

Na dzisiejszych zakupach byliśmy łącznie 4 godziny, przy 13-sto stopniowym mrozie! Było tak uroczo; mroźno, śnieżnie i bezwietrznie. Spacerowaliśmy uliczkami prowadząc rozmowy, mróz praktycznie był ledwie odczuwalny. Za to po powrocie do domu zimno wychodziło z nas, chyba ze wszystkich części ciała. Na włosach, które wystawały spod czapki miałam piękne szronowe pasemka :) Jak ja tego nie odchoruję, to będzie wielki cud!

Jutro szaleję! Biorę się za ubieranie choinki :)

Pozdrawiam Was bardzo ciepło :)

**************************************************